Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται. (εξαιρετικό!)


Ένα μικρό παιδί ρωτούσε κάθε βράδυ τη γιαγιά του:
--- Που πηγαίνει ο ήλιος γιαγιά;
--- Πηγαίνει να φωτίσει κι άλλα παιδιά που ζουν πολύ μακριά, αλλά γυρίζει πάντα πίσω, έστω και λίγο διαφορετικός.
--- Και τα σύννεφα που πηγαίνουν;
--- Πηγαίνουν να βρέξουν βροχή και σε άλλα παιδιά και μετά να γυρίσουν πίσω λίγο πιο μαύρα, λίγο πιο λευκά, ποτέ ίδια...
--- Τα όνειρα που κάνουμε που πάνε;

--- Μμμ... τα όνειρα ταξιδεύουν στους ύπνους των άλλων παιδιών κι ύστερα γυρίζουν κι αυτά σ' εμάς, κι αυτά λιγάκι διαφορετικά.
--- Και τα λόγια φεύγουν;
--- Και τα λόγια.
--- Και τα γέλια;
--- Και τα γέλια.
--- Και τα δάκρυα, γιαγιά;
--- Και τα δάκρυα, γιε μου...
(.... ) Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ;
--- Πως δεν υπάρχει;
Αυτό που ποτέ δε φεύγει από τη θέση του είναι η αγάπη μας για όλα αυτά που φεύγουν. Αυτή είναι που τα ξαναφέρνει όλα πίσω. Χωρίς αυτή, τίποτα δε θα ξαναρχόταν.


Απόσπασμα από το βιβλίο της Βασιλικής Νευροκοπλή: Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου