Της Γεωργίας Ανδριώτου.
Να χαμογελάς και να ονειρεύεσαι! Να μην το βάζεις κάτω!
Να μην επιτρέπεις στις τρικλοποδιές των ανθρώπων να σου στερούν τη δύναμη των χεριών σου για να σηκωθείς ξανά.
Να μην αφήνεσαι για πολύ σε ανώριμους συναισθηματισμούς, που σου τσαλακώνουν την ελπίδα σου για τη ζωή που λαχταράς.
Να χαμογελάς για τα όμορφα που κέρδισες και για όσα καρτεράς.
Να χαμογελάς, γιατί το χαμόγελο γλυκαίνει τη σκληράδα του ανθρώπου. Και η μάνα σου θέλει να βλέπει το δικό σου. Για να νιώθει ήρεμη ξέροντας ότι τη ζωή σου μπορείς να την κουμαντάρεις. Ότι είσαι ασφαλής στα ίδια σου τα χέρια. Το ίδιο θέλουν να βλέπουν από σένα και τα παιδιά σου, αν έχεις. Γίνε το παράδειγμα εκείνο που τους μαθαίνει πως ο άνθρωπος διεκδικεί με τσαμπουκά τις στιγμές του.
Να ονειρεύεσαι! Τα όνειρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης, ούτε ξεμένουν από καύσιμα. Στον αντίποδα των δύσκολων στιγμών, εσύ να κρατάς σφιχτά από το χέρι τα δικά σου. Για να σου δίνουν δύναμη. Για να σου δείχνουν το δρόμο.
Ναι, είσαι άνθρωπος και θα λυγίσεις. Αυτό το σκύψιμο, όμως, της καρδιάς και του μυαλού σου να μην κρατά πολύ. Μόνο τόσο όσο χρειάζεται για να πάρεις μια ανάσα. Και να μπορέσεις να δεις ότι το νόμισμα της ζωής σου έχει και μια άλλη πλευρά, αυτή που προσπερνάς. Μη μένεις κρυμμένος στην ίδια γνώριμη γωνιά. Άλλαξε θέση. Άλλαξε ματιά στα πράγματα.
Δυο δάκρυα πιο κάτω σε περιμένει τ’ όνειρο. Δυο βήματα πιο πέρα σε καρτερά η ζωή σου.
Βιάσου, μην αργείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου